Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Βουνό με "βουνό" ....


 «Τα σημαντικά προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν με τον ίδιο τρόπο σκέψης που τα δημιούργησε. 
Πρέπει να μάθεις να βλέπεις τον κόσμο από καινούρια οπτική». 
Albert Einstein

Την επόμενη,λοιπόν,φορά που θα κληθείτε να αντιμετωπίσετε μια κατάσταση που θα σας φαίνεται "βουνό",έχετε στο νου σας,εκτός από τα λόγια του Αϊνστάιν και τις υπέροχες αυτές εικόνες και δεχτείτε την νέα πρόκληση,ως δώρο - κίνητρο,που θα ενεργοποιήσει τη δύναμη και την μαχητικότητα που φωλιάζουν μέσα σας και περιμένουν ν'αναδυθούν για να μετατρέψουν την "ορειβασία" σε... περίπατο για νέες ανακαλύψεις...






















Το "βουνό" έχει τη δική του υποβλητική γοητεία,που περιμένει πάντα εκεί για να αποκαλυφθεί...
Το video που ακολουθεί,θα καταπλήξει και τους πιο δύσπιστους...
























Επειδή ο Νους,διοικεί τις ενέργειες που κάνουμε,
ανάλογα με το περιεχόμενο της Σκέψης...

ΑΙΧΜΗ

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

Μη αναστρέψιμο ....

Παιδικές Χαρές...
Όχι Πεδία Μάχης....


Όλα αρχίζουν από την Αδιαφορία και καταλήγουν στη Διεθνή Παράλυση....
Εκεί βασίζεται η πολιτική των ισχυρών,που οδηγεί στην τερατώδη αναισθησία και απάθεια της πλειοψηφίας....


Η κατάσταση στη Συρία,είναι εξαιρετικά δύσκολο ν'αναστραφεί...
Ωστόσο,ίσως καταφέρουμε ν'αλλάξουμε το τέλος της ιστορίας...
Αλλάζοντας τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα....
Επαναπροσδιορίζοντας την Απάθεια,
ορίζοντας ξεκάθαρα και ταυτοποιώντας τα εμπόδια,
συμμετέχοντας ενεργά....συλλογικά....
διεκδικώντας σθεναρά το Δικαίωμα να είμαστε Άνθρωποι...
Τότε μόνο,όλα είναι εφικτά !!!
ΑΙΧΜΗ

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

Παιάνας ....


Όταν οι Καιροί το επιβάλλουν...
το πάθος γίνεται λαχτάρα...
και η λαχτάρα ένταση...
και η ένταση ορμή... 
και οι ποιητές που πριν υμνούσαν το πάθος,
αφήνουν παράμερα την πένα τους... 
κι αδράχνουν τα "όπλα" που τους απέμειναν...
κι αρχίζουν να (προσ)εύχονται...
Παιάνα Εμψυχωτικό...
Καιροί ου μενετοί...
Καιροί φρίκης,διάχυτοι κοινωνικής αδικίας...
όπου η Πίστη στον Άνθρωπο έχει προ πολλού εκλείψει...
Άραγε προλαβαίνουν όλοι οι Άνθρωποι ν'αγαπήσουν ;;;
Ναι...αλλά μέχρι ν'αφήσουν την απόγνωση και την απελπισία να τους αφανίσουν....

ΑΙΧΜΗ


Πιστεύω σε κείνον που χτίζει, κι αγεροκρέμεται μες στον ουρανό,σαν Θεός και κατευνάζει το χάος...
Πιστεύω σε κείνον που θερίζει, και το δρεπάνι του κυματίζει ολόφωτο
σαν τα λαγόνια της αγαπημένης μου...



Πιστεύω σε κείνον που αγαπάει, όπως πιστεύω και σε κείνον που μισεί...
Πιστεύω σε κείνον που αμαρτάνει και ζητάει με δάκρυα να τον συγχωρέσουν...
Πιστεύω και σε κείνον που αμαρτάνει,συγχωρνάει μοναχος τον εαυτό του
και προχωράει...


Πιστεύω στη μέρα που σου δίνει τα πράγματα μες στο φως...
Πιστεύω και στη νύχτα που ξαναδίνει τα πράγματα μες στην καρδιά σου...


Πιστεύω στο αλάτι και στο κάρβουνο, 
στις μέλισσες και τα Παιδιά...


Πιστεύω στις πολιτείες, που η βουή τους, σαν τους ραψωδούς,
έξω απ' το παράθυρό σου, τραγουδάει την οδύσσεια της καθημερινότητας...
Πιστεύω και στη σιωπή, τα βράδια, στους κάμπους,
όταν ακούς ν' αναστενάζουν από γήινη ευτυχία τα καρπούζια...


Πιστεύω στους αντρείους, όπως πιστεύω και στους δειλούς,
και τρέχω μ' εκείνον που χυμάει στην έφοδο και πέφτει μες στις σφαίρες και το θρίαμβο,
και πέφτω κι εγώ μαζί του,
και φεύγω με κείνον που λιποτακτεί και κλαίει, και που είναι απ' όλους
περιφρονημένος - μα ζωντανός.
Και κλαίω κι εγώ μαζί του.


Η Αφθονία της Πίστης μου είναι ένας άλλος, έκτος, δίχως όνομα, ωκεανός,
που ταξιδεύω πάνω του,
χωρίς χάρτες και τιμόνια, με μόνο την Καρδιά για οδηγό,
γιατί η Αγάπη πού'χω μέσα μου μπορεί κι ένα ακυβέρνητο καράβι  
να τ' οδηγήσει στο δρόμο το σωστό...


Πιστεύω στα κατώφλια, 
στα γυμνά ποδάρια, 
στους σιδερένιους γερανούς και τα πορτοκάλια...


Πιστεύω και στον Ανθρωπάκο, στη γωνιά του δρόμου, που βγάζει το καπέλο του
και χαιρετάει ταπεινά, την ώρα που οι άλλοι τον σκουντάν και τον χλευάζουν...
Και δοξάζομαι κι εγώ μαζί του.


Πιστεύω στους μεγάλους εφευρέτες, 
τους ήρωες, 
τους ποιητές,
που αλλάζουνε, με μια χειρονομία, τη γεωγραφία και τα πεπρωμένα...


Πιστεύω και στα ταπεινά βόδια που σηκώνουνε στη ράχη τους,
σα δόξα,
το αιώνια ανάλλαχτο κι ολοπόρφυρο δειλινό...
Πιστεύω σε σας που κρατάτε ψηλά τις σημαίες και προχωράτε μες στον ενάντιο άνεμο...


Πιστεύω και σε σένα που σηκώνεις σα σημαία την Καρδιά σου,
και προχωράς μες στο ενάντιο πλήθος...


Πιστεύω στο άπειρο, μπορώ να κάθομαι ώρες και να διαβάζω τον ουρανό,
τα χείλη μου είναι βαρειά απ' την κερήθρα των άστρων
και συχνά έστειλα την ψυχή μου να παραθερίσει στο Άγνωστο...


Πιστεύω και στη γλυκειά ετούτη γη, γεμάτη μαχαιρώματα
και ζεστούς γυναικείους κόρφους...
Πιστεύω στο χώμα, αυτό το χώμα που πατάω και που με καρτερεί 
κει κάτω, μες στη σκοτεινιά, όπου σαλεύουν οι ρίζες,
κοιμούνται οι νεκροί
 και τραγουδάνε κιόλας μεθυσμένα τ' αυριανά κρασιά...


Πιστεύω και σε κείνα που δεν πιστεύω...

Αμήν !!!

"Σύμβολο Πίστεως"

                                                                         Τάσος Λειβαδίτης



Οι αριστοτεχνικά σμιλεμένοι,πολύχρωμοι και πολύφωνοι πίνακες,είναι επιλεγμένοι από την καταπληκτική συλλογή του δημιουργού,Mark Kostabi...


Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014

Το Φθινόπωρο

Στη φωτογραφία φαίνεται το ποιηματάκι για το φθινόπωρο που έδωσε ως σχολική εργασία μια 7χρονη μαθήτρια. Με πράσινο είναι οι διορθώσεις της δασκάλας,

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/home/child/article/298741/to-sholeio-poy-skotonei-th-dhmioyrgikothta.html
Πηγή: www.in2life.gr
Στη φωτογραφία φαίνεται το ποιηματάκι για το φθινόπωρο που έδωσε ως σχολική εργασία μια 7χρονη μαθήτρια. Με πράσινο είναι οι διορθώσεις της δασκάλας,

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/home/child/article/298741/to-sholeio-poy-skotonei-th-dhmioyrgikothta.html
Πηγή: www.in2life.gr
γράφουν τα μολύβια.... 
Στη φωτογραφία φαίνεται το ποιηματάκι για το φθινόπωρο που έδωσε ως σχολική εργασία μια 7χρονη μαθήτρια. Με πράσινο είναι οι διορθώσεις της δασκάλας,

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/home/child/article/298741/to-sholeio-poy-skotonei-th-dhmioyrgikothta.html
Πηγή: www.in2life.gr


Άριστα !
...αλλά...κατόπιν διορθώσεων και διευκρινίσεων...(;;;;)

Αν το κειμενάκι,είχε γραφτεί από κάποιον σπουδαίο λογοτέχνη,σίγουρα θα τύγχανε διαφορετικής αντιμετώπισης,από τον/την εκπαιδευτικό.
Ίσως τότε, να ήταν σε θέση να κατανοήσει καλύτερα την ποιητική χροιά που δίνει το επτάχρονο παιδί,παραλείποντας τη "βαρβαρότητα" - ίσως - της λέξης "χτυπάνε" με την λογοτεχνικότερη και πλέον εκφραστική λεξούλα "ξυπνάνε".


Κι εδώ ακριβώς τίθενται τα ερωτήματα :
 " Το σχολείο ενισχύει και γαλουχεί τη δημιουργικότητα,ή την υπονομεύει,περιορίζοντάς την σε κανόνες και εξισώσεις ;;; "
" Σε μια κοινωνία που χρησιμοποιεί ένα απαρχαιωμένο και παρωχημένο (εκ)παιδετικό σύστημα,προετοιμάζοντας Ανθρώπους για καθηγητές Πανεπιστημίου, πως δύναται να βλαστήσει η αποκλίνουσα σκέψη και σε ποιό έδαφος θα ανθοφορήσει η φαντασία ;; " 

Το Δάσος....
***(Ενεργοποιήστε του υπότιτλους,πατώντας στο τετράγωνο εικονίδιο)***

 "Αν επιτευχθεί η ευαισθητοποίηση του Παιδιού στον Πολιτισμό, τότε θα δημιουργηθεί μια άλλη κοινωνία, μια άλλη νοοτροπία, μια άλλη πολιτική.
Μελίνα Μερκούρη

Καλή Σχολική Χρονιά,με ένα Σχολείο σύγχρονο, ανοικτό στην κοινωνία και τη ζωή ! 
Δημοκρατικό στην οργάνωση και τη δομή του ! 
 Δημιουργικό, Ανθρώπινο, 
ικανό να αναπτύξει την κριτική σκέψη του μαθητή και να του εμφυσήσει την αγάπη για το περιβάλλον, τον πολιτισμό και τη Ζωή !!!
ΑΙΧΜΗ


Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Για τη Θεά Σελήνη ....

Αν σε ευχαριστεί να βλέπεις τον γαλανό ουρανό, 
τα πορφυρά ηλιοβασιλέματα και 
τη Σελήνη που χάνεται στη θάλασσα, 


αν τα απλά πράγματα στη ζωή έχουν κάποια σημασία για εσένα, 
τότε να χαίρεσαι γιατί η Ψυχή σου είναι ζωντανή!