Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Ο Πλανήτης Γη...είσαι Eσύ....!!!






Ένα καταπληκτικό βίντεο από τον Ισπανό Κάρλος Χαβίρα, που δημιουργήθηκε με σκοπό να μας ευαισθητοποιήσει σχετικά με την προστασία του πλανήτη μας.



Ωστόσο,παρόλο που ο Θαυμαστός Πλανήτης μας,παρουσιάζει μια εκπληκτική ικανότητα στο να υποβοηθά την ύπαρξη της Ζωής ,οι Άνθρωποι ,κυρίως λόγω της απληστίας μας,χρησιμοποιούμε όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους  για να Τον καταστρέψουμε....








Το πιο παράδοξο,απ'όλα,είναι πως ο Πλανήτης Γη δεν φαίνεται να γνωρίζει την έννοια της Εξαφάνισης,παρά μονάχα αυτή της Μεταμόρφωσης.....
Ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τα μαθήματα που μας δίνονται , φροντίζοντας επιμελέστερα το Περιβάλλον , για να διαμορφώσουμε έναν υγιή Πλανήτη , όπου θα ζούμε σε καλύτερες συνθήκες.
Μην ξεχνάμε ότι τον έχουμε δανειστεί από τα Παιδιά μας και σ'Εκείνα θα τον παραδώσουμε....

Παρακολουθήστε , λοιπόν , τον πολύ γνωστό αφηγητή ντοκιμαντέρ David Attenborough, στο κομμάτι «What a wonderful world» του Louis Armstrong με εικόνες από τον υπέροχο κόσμο μας...
 

Τρίτη 29 Απριλίου 2014

" Δεύτερη Γραφή " του Οδυσσέα Ελύτη

ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΦΕΥΓΟΥΜΕ,ΔΙΑΝΥΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑ,ΚΑΤΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ,ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ...ΜΕΣΑ ΜΑΣ.
ΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΟ ΠΕΡΝΟΥΣΑΜΕ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ,ΖΗΛΙΑ Η΄ ΦΘΟΝΟ,ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΓΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΘΟΡΙΖΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΙΧΝΟΣ ΠΟΥ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΜΑΣ ΟΡΑΤΟ ΚΑΙ ΑΞΙΟ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΘΕΙ ,ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑ ΚΥΛΟΥΣΑΝ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΟΜΑΛΑ...
ΣΥΜΦΩΝΩ,ΠΩΣ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ,ΔΥΣΚΟΛΗ,ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΖΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ,ΕΞ'ΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ...
ΓΙ'ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ,ΒΕΛΤΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΜΑΣ,ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ Ο ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΜΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ  ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ , ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΝΤΑΣ PAUL ELUARD !



"....Η τρελλή θέληση του ανθρώπου να μη σκύψει ποτέ το κεφάλι, αλλά να μπει στην ψυχή του διπλανού του και μαζί να παλινορθώσουνε τα πιο τρομερά τους όνειρα.....
Να τους δώσουνε σάρκα και αίμα από τη σάρκα τους και το αίμα τους....
Η συνεννόηση των καρδιών....
Η ιδανική επικοινωνία, εκείνη που ακολουθεί το συντομότερο δρόμο ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, η επικοινωνία που νιώθεται ολοκληρωτικά όπως η ζεστασιά ή το κρύο,συγκλονιστικά όπως ο έρωτας ή ο τρόμος, μυστηριακά όπως η βουή του δάσους ή της θάλασσας..."

                                                                                         Ο Οδυσσέας Ελύτης,μεταφράζει Paul Eluard

PAUL ELUARD - ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ΕΔΩ



Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

ΤΟ ΚΕΡΜΑ


" ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ,
"ΣΤΡΙΨΕ " ΕΝΑ ΝΟΜΙΣΜΑ....
ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ , ΕΠΕΙΔΗ - ΔΗΘΕΝ - ΔΙΕΥΘΕΤΕΙ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΣΟΥ , ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ , ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΑΠΕΙΡΟΕΛΑΧΙΣΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΟ ΚΕΡΜΑ ΑΙΩΡΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΚΕΝΟ , ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΕΙΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΛΠΙΖΕΙΣ .... !!! "
                                                                                                                             
Άνεμος ~ Κέρμα....!!!!!!!!! ΕΔΩ


«White & Blue»


Το «White & Blue» είναι μέχρι στιγμής η πιο δημοφιλής ταινία μικρού μήκους που γυρίστηκε για τον διαγωνισμό του Greek America Foundation που διεξήχθη  τον Μαϊο του 2012 στο Τορόντο του Καναδά.
 Από τον σκηνοθέτη Στέλιο Τατάκη.

Ανθρωπολογικά Πάρκα


Η Ελλάδα μας ανέκαθεν είχε την Τύχη - Ατυχία (το αφήνω στην κρίση σας ) να αποτελεί το δέλεαρ πολλών Επιχειρηματιών - Νονών,όπως ΕΔΩ
"...με πόδια που θα τρέχανε,κι ας είναι τόσο κουρασμένα ,στο παραμικρό σφύριγμα του Κέρδους..." ),
που προσφέρουν κατά καιρούς " δωράκια " για την " πρόοδο " και την " ανάπτυξή " της.
Ένας εκ των ...Νονών μας ΕΔΩ,λοιπόν - που ενώ ήταν πολλοί και ενθουσιωδώς συμμετείχαν,αρχικά,αλλά (ως δια μαγείας) αυτός και μόνο,επικράτησε,τελικά - [ βλέπε ΕΔΩ ],βρίσκεται σε"πυρετώδεις" διαδικασίες παρουσίασης "δώρων",για την βαπτισμένη στην απόγνωση και την αβεβαιότητα ,της κολυμβήθρας του Σιλωάμ των Πατριδοκάπηλων Οικοπεδούχων πολύπαθη Ελλάδα....
[βλέπε ΤΑΙΠΕΔ - Τσουκάλι Αχαλίνωτης Ισοπέδωσης από ΠΕιθαναγκαστικούς Διαφθορείς ή Δημαγωγούς(όποιο θέλετε κρατήστε) ΕΔΩ ]
"...ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες,καθένας κι ένα αξίωμα,σαν το πουλί μες στο κλουβί του...σ'αυτή τη γούβα κακοφορμίζει την πληγή του καθενός μας
 ή αυτό που θα'λεγες αλλιώς,Νέμεση Μοίρα,
ή μονάχα κακές συνήθειες,Δόλο κι Απάτη,
ή ακόμα Ιδιοτέλεια να καρπωθείς το αίμα των άλλων...)



Αυτή τη φορά το "φιλέτο",ονομάζεται Ελληνικό ( "...μονέδα που έμεινε για χρόνια στην κάσα ενός φιλάργυρου,και τέλος ήρθε η στιγμή της πληρωμής κι ακούγονται νομίσματα να πέφτουν στο τραπέζι..." )
και το "δώρο" ,Ανάπλαση....

Η " Ανάπλαση " του Ελληνικού ....


Στην παρουσίαση,λοιπόν,διακρίνεται "δια γυμνού οφθαλμού",τόσο το κοινό - βγαλμένο από τα περιοδικά Life style - στο οποίο απευθύνεται το απονενοημένο αυτό διάβημα,όσο και το κενό - για να μην χρησιμοποιήσω τη λέξη,χάσμα - που δημιουργείται αυτομάτως για τους απολαμβάνοντες τα προνόμια και τα οφέλη του Success Story,Ιθαγενείς κατοίκους της ευρύτερης περιοχής...
Αν και εικάζεται - με επιμονή,θα έλεγα,από τον ανάδοχο - ότι το έργο θα απευθύνεται στο ευρύ κοινό,η κάτοψη,άλλα εμφανίζει...
Αυτό που εγώ βλέπω,είναι ένα Πάρκο - Γκέτο  Πλουσίων,όπου βρίθουν,η χλιδή και η πολυτέλεια με υπερπολυτελείς κατοικίες και επτάστερα ξενοδοχεία, με ουρανοξύστη,πάνω στο κύμα και μεγάλα εμπορικά κέντρα ενδότερα....
Με αποκλεισμό της πρόσβασης των  απλών πολιτών στη θάλασσα κατά το μεγαλύτερο τμήμα της ακτογραμμής και χωρίς δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης κατά το υπόλοιπο...
Το χειρότερο είναι ,πως πίσω από όλη αυτή την αξιοζήλευτη εικόνα ευημερίας,αποκαλύπτεται το υπόλοιπο του Λεκανοπεδίου,γυμνό από πνεύμονες πράσινου και στερημένου χρώματος,σαν κοιμητήριο,με μόνη διέξοδο τον μισοκατεστραμμένο από τις πύρινες "οικιστικές παρεμβάσεις" Υμηττό...
Όσο για τις υποσχόμενες "χιλιάδες" θέσεις εργασίας,ας κρατήσουμε "μικρό καλάθι",αντιπαραβάλλοντας τα χιλιάδες λουκέτα,που έφερε η αλόγιστη έξαρση της ανάπτυξης,τα τελευταία χρόνια και σε άλλες περιοχές της Αττικής....



 Επειδή υπάρχουν και " Άπιστοι Θωμάδες " ,ανάμεσά μας και ίσως χαρακτηριστώ γραφική και πανικοκάπηλος,παρακολουθήστε και μια επικαιροποιημένη μελέτη της ομάδας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του καθηγητή κ. Νίκου Μπελαβίλα.

Ελληνικό: επένδυση ή κάτι άλλο;;;;

Όπως είναι φυσικό και σύνηθες στη Χώρα μας οι όποιες απόπειρες αντιπαράθεσης,αποτελούν απλές ανταλλαγές διαξιφισμών,για την μάχη των χαρακωμάτων,στον πόλεμο των εντυπώσεων,οι οποίες θα καταπνιγούν τεχνιέντως στο βωμό του γενικευμένου ξεπουλήματος,όπως ΕΔΩ .

"...Ο Άνθρωπος είναι μαλακός και διψασμένος σαν το χόρτο,
άπληστος σαν το χόρτο,
ρίζες τα νεύρα του κι απλώνουν...
σαν έρθει το θέρος,προτιμούν να σφυρίξουν τα δρεπάνια σ'άλλο χωράφι...
σαν έρθει το θέρος,άλλοι φωνάζουνε για να ξορκίσουν το Δαιμονικό,
άλλοι μπερδεύονται μες στ'Αγαθά τους,
άλλοι Ρητορεύουν...
Αλλά τα Ξόρκια , τ'Αγαθά ,τις Ρητορίες,
σαν είναι οι ζωντανοί μακριά,
ΤΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ;;;; " )

Ο "Τρόπος να Ζεις",είναι τα  Μέσα εκείνα που παρέχουν στον Άνθρωπο την εκπλήρωση των βασικών του αναγκών,δηλαδή της Σίτισης,της Υγείας,ενός ασφαλούς Καταλύματος και του εύρους των κοινωνικών του σχέσεων,ανεξάρτητα από τα χρήματα...

"Μήπως ο Άνθρωπος είναι άλλο πράγμα ;;;
Μην είναι Αυτός που μεταδίνει τη Ζωή ;;;
...Καιρός του Σπείρειν,
Καιρός του Θερίζειν... )

Για Εμάς που πιστεύουμε ότι το κλειδί της ευτυχίας και της ευημερίας ,βρίσκεται έξω από τη γυάλα....στα απλά και καθημερινά !!!!

 "...Πάλι τα ίδια θα μου πεις Φίλε.
Όμως τη σκέψη του Πρόσφυγα ,τη σκέψη του Αιχμαλώτου,
τη σκέψη του Ανθρώπου σαν κατάντησε κι αυτός πραμάτεια,
δοκίμασε να την αλλάξεις,δεν μπορείς.
Ίσως και να'θελε να μείνει βασιλιάς Ανθρωποφάγων,
ξοδεύοντας δυνάμεις που κανείς δεν αγοράζει,
να σεργιανά μέσα σε κάμπους αγαπάνθων,
ν'ακούει τα τουμπερλέκια κάτω απ'το δέντρο του μπαμπού,
καθώς χορεύουν οι Αυλικοί με τερατώδεις προσωπίδες.
Όμως ο Τόπος που τον πελεκούν και που τον καίνε σαν το πεύκο και το βλέπεις...καθώς το δείχνουν οι στατιστικές ,
ετούτα ρίζωσαν μες στο μυαλό και δεν αλλάζουν
ετούτα φύτεψαν εικόνες ίδιες..." )


David Gilmour - Wish you were here...


"...Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές,
είναι γιατί τ'ακούς γλυκότερα κι η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή,
γιατί είναι αμίλητη και προχωράει...
Στάζει τη μέρα,στάζει στον ύπνο
Μνησιπήμων Πόνος..." )

Τα αποσπάσματα,είναι από το ποίημα του Γιώργου Σεφέρη "Τελευταίος Σταθμός".



ΑΙΧΜΗ ΔΟΡΑΤΟΣ

Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Χορός Ζωής Αέναος.....

 " Όλα στη ζωή είναι χορός....
 Ό,τι συμβαίνει σε αυτό τον κόσμο, στη φύση, είναι χορός.
 Ένας αέναος, μαγικός χορός.... ευτυχία....ίσως....
 Ο χορός είναι ικανός να εκφράσει ένα σωρό συναισθήματα.
 Όλα !!!
 Τελικά ο χορός μπορεί να εκφράσει μια ολόκληρη ζωή....
 Από την αρχή μέχρι το τέλος της.....
 Η ζωή είναι χορός και δεν έχει πάντα σημασία σε ποια θέση βρισκόμαστε αρκεί να μην σταματάμε να χορεύουμε.
Ούτε άλλωστε έχει σημασία αν θα μπούμε στο χορό μόνοι ή με παρτενέρ......"
                                                                                  
 Έλλη Λινάρδου


 

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ :

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες ( 6 Μαρτίου 192717 Απριλίου 2014) ήταν σπουδαίος Κολομβιανός συγγραφέας, βραβευμένος με Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας,το 1982 . Θεωρείται ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του λογοτεχνικού ρεύματος του «μαγικού ρεαλισμού» και ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Ισπανόφωνης λογοτεχνίας.
Με βάση το σκεπτικό της απόφασης, ο Μάρκες τιμήθηκε με το βραβείο «για τα μυθιστορήματα και τα διηγήματά του, στα οποία το φανταστικό και το πραγματικό συνδυάζονται σε έναν πλούσιο κόσμο φαντασίας, αντανακλώντας τη ζωή και τις συγκρούσεις μιας ηπείρου» .

Στις 29 Μαΐου του 2000, φήμες για την άσχημη κατάσταση της υγείας (καρκίνος στους λεμφαδένες) του νομπελίστα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, επιβεβαιώνονται όταν ένα ποίημα του συγγραφέα δημοσιεύεται στην Περουβιανή εφημερίδα La Republica.
To ποίημα έχει τίτλο «La Marioneta» και ήταν, σύμφωνα με πληροφορίες, ένα αποχαιρετιστήριο ποίημα που ο Μάρκες είχε γράψει και το είχε στείλει στους στενότερους φίλους του, λόγω της επιδείνωσης της κατάστασής του.
Το ποίημα καθώς και η είδηση της επιδείνωσης της υγείας του εξαπλώθηκαν γρήγορα. Στις 30 Μαΐου το ποίημα δημοσιεύεται σε όλες τις εφημερίδες του Μεξικού.
Η La Cronica κυκλοφορεί με πρωτοσέλιδο «Ο Gabriel Garcia Marques τραγουδά για τη ζωή» .
Το ποίημα αναμεταδίδεται από όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και γρήγορα εξαπλώνεται μεταφρασμένο σε όλο τον κόσμο μέσω διαδικτύου.
Όσοι το διάβασαν ένιωσαν βαθιά συγκινημένοι από το τελευταίο μήνυμα του συγγραφέα.
«La marioneta»
«Το μόνο που θα μπορούσε να με σκοτώσει, είναι ότι κάποιος θα μπορούσε να φανταστεί πως είμαι ικανός να γράψω κάτι τόσο κακόγουστο» ήταν η άμεση αντίδραση του Μάρκες.
Δημιουργός αυτού του ποιήματος αποδείχτηκε ότι ήταν ο Τζονι Γουέλς, γνωστός εγγαστρίμυθος στο Μεξικό και το είχε γράψει για την μαριονέτα του Mofles.
O Γουέλς παραδέχτηκε δημοσίως πως το ποίημα είναι δικό του και ότι αισθάνεται πικραμένος διότι, ενώ γνωρίζει πως δεν είναι καλός ποιητής, το ποίημά του δημοσιεύτηκε αλλά με το όνομα κάποιου άλλου.
Μετά από αυτό, ο Μάρκες επισκέφθηκε τον Γουέλς στο Μεξικό και του ζήτησε συγνώμη που αποκάλεσε το γραπτό του «κακόγουστο».
Φωτογραφήθηκαν μαζί και την επόμενη ημέρα το θέμα είχε γίνει πρωτοσέλιδο.
πηγή: http://ithaque.gr/la-marioneta/



Δεκατέσσερα χρόνια μετά κι ενώ έχουν περάσει λίγες μόνο ημέρες,από τη στιγμή που ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες,μετέβη στη σφαίρα των Αθανάτων,το ποίημα του Τζόνι Γουέλς,εξακολουθεί να κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο,ως " Η Αποχαιρετιστήρια Επιστολή " του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.....

You are here : Ithaque » Videos, Ανθολόγιο, Άρθρα, Ποίηση » Η Mαριονέτα Η Mαριονέτα Posted On Δευτέρα, 30 Μάι 2011 By Circe. Under Videos, Ανθολόγιο, Άρθρα, Ποίηση Tags: Gabriel García Márquez, Johnny Welch, La marioneta, Mαριονέτα, Rene Aubry Στις 29 Μαΐου του 2000, φήμες για την άσχημη κατάσταση της υγείας του νομπελίστα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, επιβεβαιώνονται όταν ένα ποίημα του συγγραφέα δημοσιεύεται στην Περουβιανή εφημερίδα La Republica. To ποίημα έχει τίτλο «La Marioneta» και ήταν, σύμφωνα με πληροφορίες, ένα αποχαιρετιστήριο ποίημα που ο Μάρκες είχε γράψει και το είχε στείλει στους στενότερους φίλους του, λόγω της επιδείνωσης της κατάστασής του. Το ποίημα καθώς και η είδηση της επιδείνωσης της υγείας του εξαπλώθηκαν γρήγορα. Στις 30 Μαΐου το ποίημα δημοσιέυεται σε όλες τις εφημερίδες του Μεξικού. Η La Cronica κυκλοφορεί με πρωτοσέλιδο «Ο Gabriel Garcia Marques τραγουδά για τη ζωή» . Το ποίημα αναμεταδίδεται από όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και γρήγορα εξαπλώνεται μεταφρασμένο σε όλο τον κόσμο μέσω διαδικτύου. Όσοι το διάβασαν ένιωσαν βαθιά συγκινημένοι από το τελευταίο μήνυμα του συγγραφέα. «La marioneta» «Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι’ αυτό που αξίζουν, αλλά γι’ αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα! Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου. Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ’ ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ’ αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους…. Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή… Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα. Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη. Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους… Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα. Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ’ αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω. Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ’ έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ’ αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ’ έβλεπα να βγαίνεις απ’ την πόρτα, θα σ’ αγκάλιαζα και θα σου ‘δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ’ έβλεπα, θα έλεγα “σ’ αγαπώ” και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη. Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα ΄θελα να σου πω πόσο σ’ αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω. Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι’ αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν’ το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις “συγνώμη”, “συγχώρεσέ με”, “σε παρακαλώ”, “ευχαριστώ” κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις. Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ’ τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα.» «Το μόνο που θα μπορούσε να με σκοτώσει, είναι ότι κάποιος θα μπορούσε να φανταστεί πως είμαι ικανός να γράψω κάτι τόσο κακόγουστο» ήταν η άμεση αντίδραση του Μάρκες. Δημιουργός αυτού του ποιήματος αποδείχτηκε ότι ήταν ο Τζονι Γουέλς, γνωστός εγγαστρίμυθος στο Μεξικό και το είχε γράψει για την μαριονέτα του Mofles. O Γουέλς παραδέχτηκε δημοσίως πως το ποίημα είναι δικό του και ότι αισθάνεται πικραμένος διότι, ενώ γνωρίζει πως δεν είναι καλός ποιητής, το ποίημά του δημοσιεύτηκε αλλά με το όνομα κάποιου άλλου. Μετά από αυτό, ο Μάρκες επισκέφθηκε τον Γουέλς στο Μεξικό και του ζήτησε συγνώμη που αποκάλεσε το γραπτό του «κακόγουστο». Την επόμενη μέρα, η φωτογραφία αυτής της συνάντησης είχε γίνει πρωτοσέλιδο. Gabriel Garcia Marques-Johnny Welch Έντεκα χρόνια μετά, ο Μάρκες βρίσκεται ακόμα μαζί μας παρά τα όσα γράφτηκαν τότε και το ποίημα του Τζόνι Γουέλς, εξακολουθεί να μεταφέρεται από οθόνη σε οθόνη μεταξύ των χρηστών του διαδικτύου σαν η «αποχαιρετιστήρια επιστολή» του Μάρκες.

Διαβάστε περισσότερα στο: http://ithaque.gr/la-marioneta/ | Ithaque
You are here : Ithaque » Videos, Ανθολόγιο, Άρθρα, Ποίηση » Η Mαριονέτα Η Mαριονέτα Posted On Δευτέρα, 30 Μάι 2011 By Circe. Under Videos, Ανθολόγιο, Άρθρα, Ποίηση Tags: Gabriel García Márquez, Johnny Welch, La marioneta, Mαριονέτα, Rene Aubry Στις 29 Μαΐου του 2000, φήμες για την άσχημη κατάσταση της υγείας του νομπελίστα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, επιβεβαιώνονται όταν ένα ποίημα του συγγραφέα δημοσιεύεται στην Περουβιανή εφημερίδα La Republica. To ποίημα έχει τίτλο «La Marioneta» και ήταν, σύμφωνα με πληροφορίες, ένα αποχαιρετιστήριο ποίημα που ο Μάρκες είχε γράψει και το είχε στείλει στους στενότερους φίλους του, λόγω της επιδείνωσης της κατάστασής του. Το ποίημα καθώς και η είδηση της επιδείνωσης της υγείας του εξαπλώθηκαν γρήγορα. Στις 30 Μαΐου το ποίημα δημοσιέυεται σε όλες τις εφημερίδες του Μεξικού. Η La Cronica κυκλοφορεί με πρωτοσέλιδο «Ο Gabriel Garcia Marques τραγουδά για τη ζωή» . Το ποίημα αναμεταδίδεται από όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και γρήγορα εξαπλώνεται μεταφρασμένο σε όλο τον κόσμο μέσω διαδικτύου. Όσοι το διάβασαν ένιωσαν βαθιά συγκινημένοι από το τελευταίο μήνυμα του συγγραφέα. «La marioneta» «Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι’ αυτό που αξίζουν, αλλά γι’ αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα! Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου. Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ’ ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ’ αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους…. Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή… Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα. Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη. Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους… Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα. Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ’ αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω. Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ’ έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ’ αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ’ έβλεπα να βγαίνεις απ’ την πόρτα, θα σ’ αγκάλιαζα και θα σου ‘δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ’ έβλεπα, θα έλεγα “σ’ αγαπώ” και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη. Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα ΄θελα να σου πω πόσο σ’ αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω. Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι’ αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν’ το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις “συγνώμη”, “συγχώρεσέ με”, “σε παρακαλώ”, “ευχαριστώ” κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις. Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ’ τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα.» «Το μόνο που θα μπορούσε να με σκοτώσει, είναι ότι κάποιος θα μπορούσε να φανταστεί πως είμαι ικανός να γράψω κάτι τόσο κακόγουστο» ήταν η άμεση αντίδραση του Μάρκες. Δημιουργός αυτού του ποιήματος αποδείχτηκε ότι ήταν ο Τζονι Γουέλς, γνωστός εγγαστρίμυθος στο Μεξικό και το είχε γράψει για την μαριονέτα του Mofles. O Γουέλς παραδέχτηκε δημοσίως πως το ποίημα είναι δικό του και ότι αισθάνεται πικραμένος διότι, ενώ γνωρίζει πως δεν είναι καλός ποιητής, το ποίημά του δημοσιεύτηκε αλλά με το όνομα κάποιου άλλου. Μετά από αυτό, ο Μάρκες επισκέφθηκε τον Γουέλς στο Μεξικό και του ζήτησε συγνώμη που αποκάλεσε το γραπτό του «κακόγουστο». Την επόμενη μέρα, η φωτογραφία αυτής της συνάντησης είχε γίνει πρωτοσέλιδο. Gabriel Garcia Marques-Johnny Welch Έντεκα χρόνια μετά, ο Μάρκες βρίσκεται ακόμα μαζί μας παρά τα όσα γράφτηκαν τότε και το ποίημα του Τζόνι Γουέλς, εξακολουθεί να μεταφέρεται από οθόνη σε οθόνη μεταξύ των χρηστών του διαδικτύου σαν η «αποχαιρετιστήρια επιστολή» του Μάρκες.

Διαβάστε περισσότερα στο: http://ithaque.gr/la-marioneta/ | Ithaque

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ:«ΌΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΤΕΡΑΤΟΣ, ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΌΤΙ ΤΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ...ΣΥΝΗΘΙΖΕΙ ΤΗ ΦΡΙΚΗ ΚΑΙ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ»







Όταν συνηθίζεις το τέρας :
- όλα μοιάζουν σαν να συμβαίνουν από μόνα τους
- η αδικία,μοιάζει πεπρωμένο και η ανισότητα - απόλυτα αποδεκτή ως φυσικός νόμος - εκμηδενίζει την ανθρώπινη υπόσταση
- οι άνθρωποι ειναι χωρισμένοι σε ανώτερες και κατώτερες τάξεις,σε πλούσιους και φτωχούς - άμοιρους και υπεύθυνους για την κατάστασή τους
- οι ανώτεροι,ως "προστάτες",αδιαπραγμάτευτα αξιώνονται αιώνιας τυφλής υπακοής,από τους κατώτερους,των οποίων το κεφάλι θα πρέπει να παραμένει σκυφτό,χωρίς το δικαίωμα αντίρρησης,αντίστασης ή έστω διαμαρτυρίας
- η υπονόμευση γίνεται αυτοσκοπός,επιτηρώντας άγρυπνα οποιονδήποτε αντιστέκεται στην εξαθλίωση
- ο κανιβαλισμός,μέσω της διαπόμπευσης ανθρώπου από άνθρωπο,ταϊζει τον μισανθρωπισμό
- δημιουργούνται επιθυμίες απόκτησης ιδιοκτησίας - με όποιο θεμιτό ή αθέμιτο μέσο - ανεξάρτητα από το κόστος,αφού οι προσταγές της διαφήμησης που προβάλλουν την υπερκατανάλωση,καθορίζουν το "πραγματικό" νόημα της ζωής
- η παρουσία της τηλεόρασης -  μέσου αποχαύνωσης και χειραγώγησης - μέσα στους τέσσερις τοίχους της απομόνωσης,αποτελεί το μόνο παράθυρο για τον έξω κόσμο,καλύποντας επιμελώς τις αλυσίδες της με τη φωνή και την εικόνα
- η αυτοκτονία,αποτελεί την μόνη διέξοδο από το κολαστήριο της στείρας ζωής
- η βιολογία είναι υπεύθυνη για τον ρατσισμό κι όχι η μακρά Ιστορία προκαταλήψεων και στερεοτύπων
- οι φόρμες διαβίωσης των "υπανθρώπων" υπαγορεύονται από τους Ισχυρούς της Γης,μέσω επιβεβλημένων δικτατοριών,από κυβερνήσεις - φερέφωνα
- ο Πόλεμος ντύνεται τον μανδύα της "αποκατάστασης της Ελευθερίας" και της "διατήρησης της Δημοκρατίας" κρύβοντας επιμελώς την εξολόθρευση ολόκληρων πληθυσμών και την σκλαβιά
- οι χώρες που διακηρύσσουν και διαφυλάσσουν την Ειρήνη,είναι ταυτόχρονα οι μεγαλύτεροι κατασκευαστές και έμποροι όπλων
- ο πρόσφυγας που κλέβει για να φάει,είναι εχθρός,γιατί προσβάλλει την ανθρώπινη ζωή και τον τόπο που τον "φιλοξενεί"
- το περιβάλλον θα διασωθεί με τις ληστρικές "επενδύσεις" των πολυεθνικών,που αφού καταδυναστεύουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του Πλανήτη,πουλούν αδρά όλες της βασικές πηγές διαβίωσης...το νερό,την τροφή,τον αέρα
- η Μνήμη είναι πανάκεια,γι'αυτό και η κοινωνική πρόοδος και η ευημερία,ανατίθενται στις διαστροφικά απάνθρωπες ορέξεις των πολιτικών ταγών,που εξουσιάζουν συνθλίβοντας την Παιδεία,τη Γνώση,την Ασφάλεια και κάθε άλλο Δικαίωμα του Ανθρώπου,προβάροντας ευθαρσώς τα μοντέλα "παντελούς απουσίας κριτικής σκέψης" και "ανεπάρκειας χώρου δράσης"
                                                  
  ΑΙΧΜΗ ΔΟΡΑΤΟΣ





Μυστικό ......


....Η Φύση και η Αλήθεια,δεν αποκαλύπτονται ποτέ γυμνές στα μάτια Εκείνων που η Καρδιά τους τρέφει ακόμη ίχνη κακίας και ο Νους τους γίνεται στίβος,όπου στροβιλίζονται αντιφυσικοί Διαλογισμοί και Σκέψεις ταπεινές...
Πυθαγόρας



Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Μια ψυχή, μια μοναχική διήγηση.....

ΕΝΑ ΑΡΜΟΝΙΚΟ "ΠΑΝΤΡΕΜΑ"  ΑΠΕΙΚΑΣΜΑΤΩΝ ΣΚΕΨΗΣ ΑΠΟ ΔΥΟ ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ,
ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ ΚΑΙ
ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ ,
ΣΕ ΑΓΑΣΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΑ ΑΡΑΒΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΝΑΓΚΙΜΠ ΜΑΧΦΟΥΖ ....


Μια ψυχή, μια μοναχική διήγηση ...ΕΔΩ

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΝΤΥΝΕΙ ΤΟ AΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ TO :
"Κλεμμένα φιλιά " - Από την ταινία του Παντελή Βούλγαρη: Νύφες
Μουσική, στίχοι: Σταμάτης Σπανουδάκης
Τραγουδάει: η Ιροντίνα

Το σώμα....


Τούτο το σώμα που έλπιζε σαν το κλωνί να ανθίσει
και να καρπίσει και στην παγωνιά να γίνει αυλός
η φαντασία το βύθισε σε ένα βουερό μελίσσι
για να περνά και να το βασανίζει ο μουσικός καιρός.

Γιώργος Σεφέρης




ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΕΔΩ,ΤΙΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ...ΜΕΛΙΟΥ !!! ΕΔΩ